شاخص لباس زیر مردانه (MUI)
آیا تا به حال با شاخصهای اقتصادی عجیب و غریب مواجه شدهاید؟ یکی از این شاخصها، شاخص لباس زیر مردانه یا Men’s Underwear Index است که به اختصار تحت عنوان MUI هم شناخته میشود. در این مقاله شما را با این شاخص و تعدادی از سایر شاخصهای غیرمتعارف آشنا میکنیم.
شاخص لباس زیر مردانه چیست؟
یکی از شاخصهای اقتصادی غیرمتعارف و مورد علاقه رئیس سابق بانک فدرال آمریکا یعنی آلن گرینسپن (Alan Greenspan)، شاخص لباس زیر مردانه است. این شاخص، عملکرد اقتصادی را براساس فروش لباس زیرمردانه، میسنجد. طبق این معیار، کاهش در فروش لباس مردانه نشان دهنده ضعف کلی اقتصاد است. در مقابل، افزایش فروش این محصول میتواند رشد اقتصادی را پیش بینی کند.
نکات مهم در مورد این شاخص به شرح زیر هستند:
- شاخص لباس زیر مردانه، معیاری غیررسمی از عملکرد اقتصاد است که مدنظر آلن گرینسپن قرار گرفت.
- طبق این نظریه اگر فروش لباس زیر در حال افزایش است، پس اقتصاد هم باید رو به بهبود برود و بالعکس.
- این شاخص تنها یکی از شاخصهای عجیب و غریب در حوزه اقتصاد است که به پیش بینی در این حوزه دامن میزند.
مطلب پیشنهادی: شاخص اصلاح موی سر
نظریه شاخص لباس زیر مردانه
آلن گرینسپن رئیس بانک فدرال آمریکا این نظریه را مطرح کرد. براساس این نظریه، عملکرد اقتصادی با توجه به فروش لباس زیر مردانه قابل اندازه گیری است. این نظریه که از دهه 1970 مطرح شد، نشان میداد که عملکرد ضعیف اقتصادی نشان دهنده کاهش در فروش لباس زیر مردانه خواهد بود.
مفروضه زیربنایی این نظریه نشان میدهد که مردان، لباس زیر را مایحتاجی ضروری میدانند نه یک کالای لوکس. پس فروش این محصول باید ثابت بماند. مگر اینکه شرایط اقتصادی دچار رکود شدید شود.
مطلب پیشنهادی: مزیت رقابتی چیست؟
انتقادات از این نظریه نشان میدهد که محتوای آن به چند دلیل فاقد صحت است. چرا که خرید لباس زیر مردانه از جانب زنان برای مردان را هم باید در نظر گرفت. از طرفی، مردان تا وقتیکه لباس زیرشان مندرس و نخ نما نشود، لباس زیر جدید نمیخرند. پس این کار ربطی به عملکرد اقتصادی ندارد.
سایر شاخصهای اقتصادی غیرمتعارف
شاخص لباس زیر مردانه تنها یکی از شاخصهای اقتصادی غیرمتعارف از زمان ابداع رصد شرایط بازار است. سایر شاخصهای اقتصادی غیرمتعارف شامل موارد زیر هستند:
1.طول دامن (hemlines)
این شاخص در سال 1925 از جانب جورج تیلور استاد دانشکده بازرگانی وارتون مطرح شد. براساس این شاخص، در هنگامی که اقتصاد عملکرد بهتری دارد؛ طول دامنها کوتاهتر است. برای مثال در دهه 1990 که فناوری رو به صعود بود، دامنهای کوتاه در مجله ووگ مد شده بودند. یعنی زنان در دوران رشد اقتصادی، جسورانهتر و با اعتماد به نفس بیشتری لباس میپوشند. در نتیجه طول لباسشان هم کاهش مییابد. در مقابل در دوران رکود به سمت لباسهای محافظه کارانهتر و بلند تر روی میآورند.
2.کوتاهی موها (Haircuts)
جان پل دجوریا مؤسس شرکت جان میشل معتقد است که مشتریان در طول شرایط اقتصادی مناسب هر 6 هفته یک بار به آرایشگاه میروند. فراوانی مراجعه به آرایشگاه در اوضاع بد اقتصادی افت کرده و به هر هشت هفته یکبار کاهش مییابد.
3.خشکشویی (Dry-Cleaning)
یکی دیگر از نظریههای محبوب گرینسپن، شاخص خشکشویی است. طبق این شاخص، در اوضاع بد اقتصادی نرخ مراجعه به خشکشویی افت میکند. مردم تنها هنگامی که مجبور شوند با وجود بودجه محدود به خشکشویی مراجعه میکنند.
4.فست فود
به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران، مشتریان در طول رکودهای مالی، غذاهای ارزانتر را ترجیح میدهند. با این وجود در زمان اوج گیری و صعود اقتصادی، غذاهای سالمتر و تغذیه در رستوران های بهتر را ترجیح میدهند.
5.رژ لب(Lipstick)
طبق شاخص رژ لب، افزایش در فروش کالاهای لوکس کوچک مثل رژ لب نشان دهنده رکود اقتصادی در آینده یا دوران کاهش اعتماد مصرف کننده است. طبق این شاخص، هنگامیکه مشتریان به آینده اقتصادی اعتماد ندارند، به سمت خرید افراطی اقلام لوکس نه چندان گران روی میآورند. همه گیری کرونا به حدی گرایشهای زیبایی را تغییر داده که کاربرد این شاخص زیر سوال رفته است.
مطلب پیشنهادی: هک رشد
در نهایت . . .
هر کدام از اقتصاددانان علاوه بر روشهای علمی شناسایی روند رشد بازار، علایق شخصی خاصی در این زمینه دارند. در این مقاله علاقمندی رئیس سابق بانک فدرال آمریکا به شاخص لباس زیر مرانه و خشکشویی را مشاهده کردیم. صاحب نظران در هر حوزهای براساس نفوذ و قدرتی که دارند، اثرات قابل توجهی را بر جای میگذارند. گذشت زمان، صحت این شاخصها را به خوبی محک میزند.
منبع
https://www.investopedia.com/terms/m/mens-underwear-index.asp
دیدگاه شما